Zaterdag opent Watou opnieuw de Westhoekdeuren voor de 38ste editie van het Kunstenfestival. Gedurende twee maanden zullen duizenden bezoekers dwalen tussen woord en beeld om tot de vaststelling komen dat het Kunstenfestival sterker dan ooit is.
Curator Jan Moeyaert is duidelijk tijdens de persconferentie: kunst moet hem raken. Poëziepaus Willy Tibergien wijst fier op het groot aantal debutanten dat dit jaar in dialoog gaat met beeldende kunst. The Art Couch trok door het Schrevedorp en genoot van een editie waar woord en beeld aan elkaar gewaagd zijn.
Verlangen vertrekt uit onze behoefte naar meer, zo vat Jan Moeyaert het samen. Dichter Peter Verhelst gaat zelfs verder in zijn drieluikgedicht Whale Spotting en beschrijft de oneindigheid ervan in de versregel Nooit komt een einde aan ons verlangen. Verhelsts partner Maud Bekaert toverde deze regel om tot een kunstwerk dat in het Festivalhuis te bewonderen is. Bernard Dewulf schreef in opdracht van de Standaard het essay Van koffie tot genade: over ons verlangen naar troost. Dit essay – dat integraal te lezen is in de fraaie catalogus- vormt de basis voor de editie 2018.
De rest van de recensie leest u op The Art Couch.
Kunstflaneur.be 