45 minuten per aflevering: 2700 seconden en 700 calorieën, oftewel 3.85 seconden per calorie. Om 1 kilogram lichaamsvet te laten verdwijnen dien je 7000 Kcal te verbranden. Een simpele berekening levert dus op dat, wanneer ik de volgende maanden de kunstgeschiedenis van Rubens tot Lucian Freud op video bekijk, ik een transformatie zal ondergaan van muze van bovenvernoemde kunstenaars tot muze van Giacometti.
Met Goya bijt ik de spits af (deze spits blijkt gelukkig geen extra calorieën te bevatten 😉
Zijn werk 3 mei 1808 is gebaseerd op de massale executies die Napoleons troepen uitvoerden op onschuldige Madrileense burgers. Nadruk in dit schilderij ligt op de (haast) Messiaanse figuur in het wit. Ondanks zijn prominente aanwezigheid zal hij enkele seconden later dood zijn. De wanorde van de terdoodveroordeelden staat in schril contrast tot de haast mechanische opstelling van het executiepeleton. De gezichten van de soldaten zijn onherkenbaar, schouder aan schouder vormen ze een ondoordringbare rij des doods.
Good artists copy, great artists steal (Pablo Picasso)
Picasso was amper 2 jaar oud toen Edouard Manet stierf, dus de kans is klein dat Picassito dit adagium toen al geuit had, is klein. Nochtans ging Manet de mosterd bij Goya halen voor zijn werk L’Exécution de Maximilien. Merk op hoe Manets werk bijna een spiegelbeeld wordt van Goya. Het executiepeleton is niet langer een rij des doods, maar een gelegitimeerde uitvoerder. De soldaten zijn niet langer anoniem. Manet zet zelfs een van hen prominent in de kijker. Valt je de gelijkenis op tussen de man in het wit van Goya en Manet? Terwijl Goya hem goddelijk recht laat afsmeken, wijzen de armen van Manets antagonist naar de aarde.
Dit beknopt cross-art-traineroverzicht zou niet volledig zijn zonder de meester van het befaamde adagium zelf aan het woord te laten. Laten we even inzoomen op Guernica, een ander voorbeeld van pure oorlogswaanzin. Wie is er in dit schilderij aanwezig en was je misschien nog nooit eerder opgevallen? Daar is de man in het wit weer.
Robert Ballagh is een hedendaagse kunstenaar. Zijn geboorteland, Ierland, was in de vorige eeuw (en is het tot op heden nog steeds) vaak het slachtoffer van bloedige aanslagen. Katholieken en protestanten zaten elkaar voortdurend in de haren met Bloody Sunday als triest hoogtepunt van menselijke waanzin. En kijk wie er weer komt opduiken …
Deze inzichten kreeg ik tijdens 45 minuutjes cross-art-training. Het bewijs is geleverd: l’histoire (d’art) se répète.
Kunstflaneur.be 