Wie even de moeite neemt om af te wijken van de platgetreden paden in Brugge, kan zich nog steeds laten verrassen. Terwijl drommen kersttoeristen en bezoekers zich door de smalle straatjes murwen, of zich tuffend laten voortdrijven op de reien, koestert de Schipperskapel zich in haar gewijde stilte. We zijn hier niet om onze bevlekte communieziel opnieuw zondeloos te biechten. Integendeel. De foto’s die die kapelmuren sieren zijn niet van die aard om de meest godvrezende lieden gelukkig te stemmen. De Iraans-Nederlandse kunstenaar Rahi Rezvani presenteert er immers zijn versie van Reijngold – the raw emotions of Halina Reijn. Verwacht je echter niet aan een bombastisch gesamtkunstwerk van Wagner, maar laat je onderdompelen in de intieme wereld van de Nederlandse actrice die bij ons vooral bekend is om haar column in De Morgen.
De tentoonstelling is achter de rug. Kerstverlichting is opnieuw opgeborgen tot volgend jaar. Wat er rest … enkele mooie beelden en herinneringen. Brugge, ik kom zeker nog terug, al was het maar om je drukke straatjes te vermijden en te verdwalen in het verleden van die scone.
Do not go where the path may lead, go instead where there is no path and leave a trail. (Ralph Waldo Emerson)