De ogen van verblinde kunstverzamelaars gaan langzaam open. Damien Hirst is ondertussen de keizer zonder kleren zoals ik gisteren al schreef, maar toch blijven kunstenaars en vooral critici me verbazen. De Noorse kunstenares Hilde Krohn Huse vond het een goed idee om zichzelf naakt te filmen en dit dan performance art te noemen. Raar hoe sommige mensen daar toch mee weg geraken. Moest ik dat doen, dan zouden alleen enkele overwerkte agenten van de zedenbrigade mijn optreden bekijken en tot de vaststelling komen dat ik daarmee een gratis verblijf van 3 maanden win in een of andere open instelling, terwijl er dagelijks een dokter komt peilen naar mijn gemoedstoestand. Ongestoord legt hij de ene rorschachvlek na de andere op tafel en noteert in spanning wat ik daarin zie: een damhert tijdens de Walpurgisnacht, een afwerende hand op de Iden van maart, … Zijn pen registreert, hij interpreteert. Een kwartaalverlenging dringt zich op.
Maar terug naar Huse. De performance liep verkeerd af en de camera registreert feilloos hoe de artieste bijna een kwartier lang spartelt om zich uit deze netelige situatie te bevrijden. Elke normale mens zou dit filmpje onmiddellijk vernietigen om te vermijden dat het ergens opduikt in Norway’s funniest home videos. Niets daarvan. In plaats van haar dartel gespartel te wissen, postte ze hem op YouTube. Nu ja, niemand kan tegen zichzelf beschermd worden, maar wie beschermt ons tegen de kunstcritici die haar gekronkel beloonden met een Bloomberg New Contemporaries award? Een goed verhaal is het halve verkooppraatje. Huse verklaarde het succes van haar film door de ruwheid van de emoties en het grensvervagend effect tussen fictie en realiteit. Als je daarmee een jury kunt overtuigen, dan mag de Turner Prize 2016 gerust naar Britain’s funniest home videos gaan, want dat programma presenteert ons dagelijks een half uurtje van dergelijke performance kunst.
Wie nog even wil genieten van kunst voor het slapen gaan, vindt hieronder het volledige gespartel. Gelukkig voor ons had de batterij van de camera de beleefdheid om snel leeg te zijn, waardoor we gespaard bleven van een extended versie.
Kunstflaneur.be 
Lieve deugd, dit is echt te erg. Enfin, ik vind het buitengewoon grappig dat wel Maar kunst????? Ik denk ook vaak, waarom ben ik daar niet op gekomen? Maar dan zat ik nu ook in de psychiatrie. Niemand zou dit als kunst interpreteren. Waarom bij haar dan wel? Ik kan het ook goed uitleggen nochtans.