Peter Semolič (1967) werd geboren in Ljubljana en studeerde er aan de universiteit linguïstiek en culturele wetenschappen. Hij is een van de meest vooraanstaande Sloveense dichters van het ogenblik. Zijn gedichten zijn vrij helder en toegankelijk. Nochtans schuilt er achter deze eenvoudige taal een waaier aan sterke gevoelens die getuigen van diep inzicht en wijsheid. Literaire critici brengen zijn werk onder bij ‘De Nieuwe Eenvoudigheid’. Voor deze Wednesday Words geef ik dan ook graag het woord en de pen aan deze dichter waarvan ik over enkele dagen vertaald werk hoop te vinden in zijn geboortestad.
HOMELESS POET WRITING TO HIS LOVE
I will build us a house made of words.
Nouns will be bricks
and verbs the shutters.With adjectives we will adorn
the window sills
as with flowers.In perfect silence we will lie
beneath the baldachin of our love.
In perfect silence.Our house will be too beautiful
and too fragile for us to endanger it
with an inflation of words.And if we do speak,
we will name objects
visible only to our eyes.Because every verb
could shake the foundations
and demolish them.Therefore, hush, mon amour,
hush, pour le beau demain
à notre maison.