De laatste dagen bracht ik door in het gezelschap van mijn bijna naamgenoot en dichter Joris Iven. Ik leerde veel over Cesare Pavese en Constance Dowling, Pedro Almodóvar en zijn muze Carmen Maura, Theo en Vincent Van Gogh. Maar wat ik vooral leerde is de kracht van een ingetogen woord. Hier geen platgeslagen clichés of opgezweepte taal, maar de soberheid van een roereitje dat met enkele blaadjes postelein en dito aantal korrels fleur de sel geserveerd wordt. Genieten van de kleine dingen des levens terwijl enkele meters verder er niks van de crisis te merken is op een bomvolle Meir.
Lees over mijn schouder mee en geniet van Braziliaans Blauw
http://meandermagazine.net/wp/2013/01/geen-hype-wel-gewoon-goed/
Kunstflaneur.be 